Wydział U

Wydział U na Grypa666

Piotr Bein 18.9.2010

Kilka lat temu chciałem otworzyć usługę pomocową dla polskich ofiar skażenia pyłem z broni uranowej zastosowanej przez NATO na Bałkanach, w Iraku i Afganistanie. Niestety nie znalazł się wtedy chętny opublikowania tego i obsługi technicznej. Do otwarcia pod-strony na grypa666 skłonił mnie list 17.9.2010: Jak dużo polskich żołnierzy choruje na skutek zatrucia zubożonym uranem?. Jak dużo ich zachoruje?. Sam znam przypadek człowieka, który po powrocie z Iraku zapadł na raka i umarł. Pozdrawiam — Piotrek

Jesli ktoś jest chory lub podejrzewa skażenie, znajdzie tu informacje samopomocy w ocenie możliwego skażenia oraz podstawowe – o broni uranowej, jej skutkach na zdrowie oraz objawach skażenia choroby popromiennej wskutek napromieniowania o niskim natężeniu (w odróżnieniu od np. wybuchów bomb atomowych). Jeśli będzie zainteresowanie, przeniosę stronę w miejsce gwarantujące tajność informacji osobistych i lepiej nadające się do świadczenia odpłatnych usług pośredniczych dla poszkodowanych. Tymczasem zamieszczam poniżej:

Wydział U

• Dla kogo
• Dlaczego
• Co robimy dla Ciebie
• Kontakt

Informacje ogólne

• Fakty i mity o skażeniu uranem
• Kwestionariusz samooceny
• Zestawienie objawów
• Skutki biologiczne radioaktywności

O Gospodarzu

• Interes osobisty
• Doświadczenie
• Publikacje
• Inne pozycje w jęz. angielskim
• Niektóre pozycje w jęz. polskim

††††††††††††††††††††††††††††

WYDZIAŁ U

U = uran, pierwiastek promieniotwórczy, występuje w przyrodzie w postaci kilku izotopów. Człowiek utworzył też sztuczne izotopy uranu. Uran jest niemal dwa razy cięższy od ołowiu i prawie tak twardy jak wolfram, ale nieporównanie tańszy. Zbrojeniówka USA otrzymuje go za darmo jako odpad nuklearny ze wzbogacania rudy uranowej. Nazywa się go „zubożony uran”, ZU. Cechy fizyczne uranu-metalu sprawiają, że jest niemal idealnym materiałem do niejądrowych zastosowań w broni oraz w pancerzu. Co nie oznacza, że jego promieniotwórczość i toksyczność magicznie znikają. Winni skażenia tuszują i przekłamują prawdę, bo skażenie własnego wojska, miejscowej ludności i środowiska to zbrodnie na wielką skalę. Poszkodowani pozostawieni są na pastwę losu …dlatego Wydział U.

Dla kogo

Wydział U jest dla potencjalnych, polskojęzycznych ofiar promieniowania i zatrucia pozostałościami po broni zawierającej rozmaite stopy i postaci fizyczne uranu. Oby nie było żadnej takiej osoby! Za granicą ofiarami są również zatrudnieni przy produkcji broni oraz w przemysłach cywilnych, np. lotniczym. Stopy uranu stosuje się do produkcji przeciwwag oraz części do samolotów, śmigłowców, jednostek pływających i pojazdów. Procesy przeciw pracodawcom na Zachodzie sugerują, że przemysły cywilne, np. samochodowy, stosują stopy uranu. Tego dotychczas opinia publiczna nie podejrzewała. Zainteresowani niniejszą stroną będą więc:

• Wojskowi po służbie w rejonach skażonych bronią uranową i przyległych, jak również osoby stykające się ze sprzętem i osobami, które były w tych rejonach.

• Pracownicy rządu, organizacji pomocowych i innych w rejonach i o kontaktach jw.

• Pracownicy przemysłów zbrojeniowych i cywilnych stosujących uran.

• Pracownicy cywilnych i wojskowych służb medycznych i ratunkowych (np. ekipy powypadkowe kraks samolotów cywilnych, wyposażonych w przeciwwagi uranowe).

• Osoby, które były w miejscu eksplozji podejrzewanych lub potwierdzonych jako miniatomowe (uran stosuje się w nich jako okładzinę), np. 11.IX.2001 roku w Nowym Jorku, albo w Kuta Beach na wyspie Bali, 12.X.2002 roku.

• Osoby mieszkające na ww. terenach potencjalnie skażonych lub podróżujący tam.

• Rodziny,  partnerzy seksualni i inni bliscy ww.

Skażenie uranem nie ogranicza się do miejsc użycia broni, gdyż….

…Pył uranowy z łatwością przenosi się na duże odległości.

…Sprzęt wojskowy czyści się nieraz daleko od miejsca konfliktu zbrojnego, a pojazdy wojskowe przejeżdżają przez tereny niezaangażowane. Po kampanii NATO w Kosowie, pojazdy wojskowe przejeżdżały lub były przewożone do portów w Bułgarii, Albanii i Grecji, przenosząc na sobie pył z pól radioaktywnych, który dokładniej usuwano dopiero w portach.

…Złom z pobojowisk z udziałem broni uranowej przetapia się bez uwzględnienia zagrożeń. Skażone pojazdy irackie trafione bronią uranową w Iraku zebrano i przetopiono w małych miejscowych zakładach na przedmioty użytku codziennego, jak garnki. Dużo złomu eksportowano do krajów sąsiednich, np. Syrii.

…Zniszczony, skażony sprzęt i wyposażenie wojskowe przewozi się na duże odległości. Armia USA usunęła na żądanie władz kuwejckich kilka czołgów i pojazdów opancerzonych trafionych ogniem uranowym przez pomyłkę. Poszły na składowiska materiałów promieniotwórczych w USA.

 

Dlaczego

Czyż rząd i władze wojskowe nie wiedzą, co robią? Nie działają w interesie swoich cywilnych i wojskowych obywateli? Nie pomagają samorzutnie swemu wojsku i cywilnym pracownikom, skażonym pyłem uranowym? Wszak jest to, jak np. gruźlica, przpadkiem losowym, gdzie władze łożą środki na  zapobieganie i zwalczanie z publicznych środów. Idealistyczne założenia nie sprawdziły się w przypadku techniki atomowej i wynikającego skażenia. Bardziej szczegółowo opisują to artykuły po polsku, zebrane w Wydziale U.

 

Jeżeli sam lub bliskie Ci osoby znalazły się w ww. sytuacjach, mogły skazić się pyłem uranowym. Jeżeli są niewytłumaczone objawy utraty zdrowia, jedynym sposobem uściślenia diagnozy jest badanie na obecność uranu z broni uranowej w organizmie. Dotąd żadne oficjalne badania nie odbyły się w sposób i metodami właściwymi dla wykrycia uranu z broni, który ma inną charakterystykę niż wszechobecny w otoczeniu uran naturalny.

 

Doświadczenia skażonych na Zachodzie dowodzą, że władze wojskowe i rząd zrobią wszystko, by zatuszowań prawdę i nie pomóc należycie poszkodowanym. Bo za ukrywaniem skutków techniki atomowej kryją się potężne interesy komercyjne i polityczne. Przyznanie szkodliwości pyłu uranowego z broni obnażyłoby przed opinią publiczną, że:

• Broń ta jest całkowicie i absolutnie nielegalna w świetle od dawna istniejących konwencji i prawa międzynarodowego oraz praw poszczególnych państw stosujących broń uranową, nawet USA.

• Zostały skażone miliony osób: swoi obywatele jak i mieszkańcy obcych państw. Tylko w USA i Zjednoczonym Królestwie zmarło od skażenia (i towarzyszących przyczyn, jak szczepionki) parędziesiąt tysięcy byłych wojskowych, a setki tysięcy chorują.

• Działania wojskowe, produkcja i próby broni uranowej oraz zastosowania cywilne stopów uranu skaziły środowisko własne i w państwach, które zaatakowano bronią uranową.

• Odszodowania dla rodzin zmarłych i opieka lekarska nad poszkodowanymi oraz oczyszczanie skażonego środowiska kosztowałoby nie miliardy, tylko biliony dolarów.

• Istniejące zależności i układy grup przy władzy i w przemyśle atomowym pękłyby jak bańki mydlane, posyłając setki, jeśli nie tysiące ludzi na kary śmierci i długie lata więzienia, a w łagodniejszych przypadkach – na bruk.

Bez stosownej diagnozy, poszkodowani bedą marnować czas, energię i pieniądze najprawdopodobniej na niewłaściwe leczenie i leki. W Polsce nie ma laboratorium z wymaganym sprzętem. A jeśli jest, jest pod kontrolą władz, jak na Zachodzie. Z doświadczeń zachodnich, rząd nie dopuści do zainstalowania sprzętu i niezależnych badań. Zastraszy lekarzy prywatnych, a kliniki wojskowe i państwowe zwiodą poszkodowanych.

Na każdy tysiąc żołnierzy Koalicji w Iraku, z przyczyn „niebojowych” statystycznie chorowało na początku 2004 r. około 300 osób. Nie wiadomo od czego (szczepionki, miejscowe choroby, uran?), bo władze nie dają jednoznacznych interpretacji i nie badają stosownie do charakteru przypadków medycznych. Nie przeprowadzono badań na obecność uranu w organizmie ani na jego pochodzenie (naturalny, czy z broni), mimo że objawy wskazują na chorobę popromienną i zatrucia metalem ciężkim. Ilość poszkodowanych od napromieniowania rośnie z czasem, wskutek nasilania się objawów.

Polska posłała tysiące wojskowych na Bałkany, do Afganistanu i Iraku. Wszystkie te konflikty zastosowały broń uranową, choć w różnych ilościach i rozmaitych typów. Nie ma innego wyjścia niż test na obecność nienaturalnego uranu w moczu. Jeśli misje wojskowe się przedłużą, będę wymiany i może być więcej poszkodowanych. Na początku 2004 r. było już 30% ewakuowanych z Iraku wojsk Koalicji. Procent stale rósł od rozpoczęcia działań w marcu 2003 r. To są ewakuowani z przyczyn niebojowych. Jedną z przyczyn ewakuacji jest skażenie uranem po użytej tam broni w 1991 r. i w ostatnim konflikcie.

Co robimy dla Ciebie

Wydział U zebrał w jednym miejscu informacje potrzebne osobie podejrzewającej u siebie skażenie uranem lub szukającej informacji na ten temat. Nie ma w języku polskim podobnego źródła w żadnych mediach, a redaktorzy naczelni boją się poruszać temat, bo pójdą „na dywanik”, albo stracą pracę. Witryny wojskowe i rządowe zamieszczają informacje, ale nie są one niezależne i miarodajne, tylko wydane z myślą o zatuszowaniu sprawy. Tak było dotychczas za granicą. W Polsce  nie ma widoków na zmianę.

 

Poza kanadyjską grupą Uranium Medical Research Centre (UMRC), nie ma już niezależnych grup badawczych skażenia uranem. Grupie UMRC przewodzi b. ekspert medycyny nuklearnej w Depatramencie Obrony USA. On i jego grupa są prześladowani przez władze. Założyciel Wydziału U współpracuje z niezależnymi specjalistami  od lat. Wszedł w umowę z grupą UMRC, celem kompleksowej obsługi osób polskojęzycznych jako pośrednik.

 

Testy na obecność uranu w organizmie kosztują  ok. 1000 euro. Należy udać się w tym celu do Kanady na kilka dni, więc łączny koszt może wynieść parę tys. euro.

 

Okres uświadomienia sobie możliwości własnego skażenia oraz oceny zagrożenia, to stresowy rozdział w życiu poszkodowanego. Następuje szukanie pomocy fachowej w diagnozie i leczeniu. Wszystkie etapy są fizycznie i psychologicznie trudne, tym bardziej, jeśli poszkodowany boryka się z uciążliwymi objawami utraty zdrowia. Poza zrozumieniem i podparciem od bliskich, osoba poszkodowana potrzebuje kontaktu z innymi w podobnym położeniu oraz porady od bardziej doświadczonych.

Wydział U, z doświadczeniami ofiar skażenia uranowego zza granicy od czasu wojny nad Zatoką Perską w 1991 r., wychodzi naprzeciw potrzebom Rodaków. Poza informacjami ogólnymi, oferujemy usługi osobiste w kontaktach z wiodącymi niezależnymi specjalistami na Zachodzie. Pomogli oni w przygotowaniu materiałów dowodowych w kilku procesach. Mają w swym dorobku pomoc kombatantom i osobom cywilnym z USA, Kanady i W. Brytanii. O ich dedykacji świadczy to, że kontynuują swą pracę, pomimo prześladowań, a kilku skaziło się podczas badań pobojowisk uranowych.

 

Gospodarz Wydział U cieszy się zaufaniem i utrzymuje kontakty osobiste z wiodącymi specjalistami w dziedzinie skażenia uranowego i diagnozy. Niniejsza strona została opracowana w konsultacji z nimi i za ich zgodą.

 

Kontakt

Skażenie uranem nie musi być powodem przygnębienia i bezczynności. Niektórzy czołowi działacze i badacze są skażeni uranem, a należą do najaktywniejszych działaczy międzynarodowego ruchu przeciw broni uranowej. Chcemy pomóc poszkodowanym, by wzięli własną sprawę we własne ręce, przy jak najmniejszych wydatkach i bez oglądania się na rząd.

W osobistych sprawach związanych ze skażeniem uranem (podejrzewanym lub już stwierdzonym), na które nie ma odpowiedzi w Wydziale U, prosimy o kontakt przez formularz kontaktowy.

Kto zna jezyk angielski, może pisać i załatwiać badania bezpośrednio ze specjalistami, np. z UMRC, kierując się ich wskazówkami. Są tam podane następujące adresy kontaktowe:

Canada & International	United States
UMRC	Lakeview Medical Clinic
476 Parliament Street	1815 Waterport Road
Suite 302	Waterport, NY 14571
Toronto, Ontario	USA
Canada M4X 1P2
Phone: 001-416-465-1341	Phone: 001-585-682-4274
Fax: 001-905-713-2279
Web: www.umrc.net	Web: http://www.lakeviewmedicalclinic.org

††††††††††††††††††††††††††††††

Fakty i mity o skutkach broni uranowej

Krążą nieporozumienia i zmyłki o skutkach broni uranowej na zdrowie. Niezależni naukowcy wyjaśniają.
Mit 1: Uran jest wszechobecny w przyrodzie, więc nie ma się czym martwić.
Mit 2: Zubożony uran nie jest szkodliwy, bo jest zubożony w zawartości uranu 235.
Mit 3: Cząstki alfa nie przechodzą przez ubranie i skórę.
Mit 4: Rządy i Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zbadały zagrożenie od ZU i innego uranu w broni nienuklearnej.
Mit 5: Stosuje się zbyt małe ilości uranu, by stwarzał zagrożenie lub potrzeba go bylo badać.
Mit 6: Skażenie małymi dawkami uranu nie powoduje poważnych skutków.
Mit 7: Pył z ekslplozji broni uranowej szybko rozprasza się i nie wędruje daleko od miejsca wybuchu.
Mit 8: Po badaniach diagnostycznych na obecność nienaturalnego uranu w organizmie, wyleczenie jest gwarantowane.
Mit 9: Wszelkie badania są bardzo drogie.
Mit 10: Władze polskie przeprowadzą badania i leczenie za darmo, bo wysyłając wojsko w rejony skażone, wzięły na siebie odpowiedzialność.
’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’
Mit 1: Uran jest tak wszechobecny wokół nas i jesteśmy tak nagminnie wystawieni na jego działanie, że nie ma żadnych powodów do obaw.
Fakt: Uran występuje w przyrodzie w ilościach śladowych około trzech na milion części masy. Łyżeczkę tzw. „naturalnego uranu” produkuje się z około 5 ton suchej ziemi lub skały. Jedyną jego „naturalną” własnością jest to, że ilościowe proporcje izotopów uranu są takie, jak w przyrodzie. Jest jednak oczywiste, że tak skoncentrowanej substancji nie można nazywać naturalną. Koncentracja materiału radioaktywnego jest zagrożeniem dla zdrowia i środowiska.
Naturalne reakcje chemiczne w środowisku rozpuszczają uran, który w zmienionej postaci przechodzi do zasobów wodnych. Pozostawione na otwartym powietrzu odpady nuklerane utleniają się. Tak „składuje się” je na całym świecie.
URAN JEST NAJGROŹNIEJSZY, KIEDY SPALI SIĘ I ZAMIENI W DROBNY PYŁ. TAK SIĘ DZIEJE W ZASTOSOWANIACH BRONI URANOWEJ NA POLACH WALK I W WYPADKACH KOŃCZĄCYCH SIĘ POŻAREM.
Mit 2: ZU jest „zubożony” pod względem zawartości uranu 235, więc jest mniej promieniotwórczy od uranu w przyrodzie.
Fakt: Określenie „zubożony uran” jest niewłaściwe. ZU jest „zubożony” jedynie pod względem zawartości uranu 234 i uranu 235, które stanowią mniej niż 1% całości. Tak ZU jak „naturalny” uran w 99% składają się z uranu 238. ZU jest niemal tak wysoce skoncentrowany jak czysty uran i może zawierać śladowe ilości plutonu i innych niezwykle szkodliwych izotopów promieniotwórczych.
Mit 3: Cząstki alfa nie są w stanie przejść przez odzież i skórę.
Fakt: Stwierdzenie przemilcza najpowszechniejszą i najniebezpieczniejszą ścieżkę, którą uran dostaje się do organizmu: przez oddychanie. Uran pobrany z oddechem może pozostawać w płucach i kościach przez lata, cały czas emitując promienie alfa, beta i gamma. Każdy cząstka alfa ma zdolność przeszycia do kilkuset komórek, wywołując w nich zmiany. Pomnóż to przez miliardy cząstek i wiadomo, dlaczego mogą wyniknąc duże uszkodzenia komórek. Większość (50 do 70%) pyłu uranu w powietrzu, pobranym do badań podczas prób pocisków przeciwpancernych kalibru 105 mm, była tak małych rozmiarów, że z łatwością dostaje się do bezrzęskowych oskrzeli. Z płuc pyłek usuwany jest powoli. Badania wykazały, że połowa początkowej ilości pyłu uranowego pozostaje w płucach do pięciu lat.
Rozpuszczalne związki uranu szybko przechodzą do krwi, przez co widać skutki zatrucia w rozmaitych narządach i kościach, gdzie uran zostaje związany w tkankę.
Wyniki analizy spektrometrycznej tkanek kapitana Terry Riordon, zmarłego na syndrom znad Zatoki Perskiej, potwierdziły, że zubożony uran był w jego kościach. Z kości uran szkodzi reszcie organizmu, poprzez osłabienie systemu samoobrony i wpływ na komórki zalążkowe, które występują w całym organizmie, wpływając negatywnie na wiele narządów. Żołnierze wewnątrz czołgu czy pojazdu opancerzonego przebitego pociskiem uranowym, wdychają dziesiątki miligramów pyłu ZU. Maksymalna dawka dopuszczalna w USA wynosi 1,2 miligramy uranu pobranego z oddechem na rok.
Mit 4: Rządy Kanady, USA i Zjednoczonego Królestwa oraz Światowa Organizacja Zdrowia przeprowadziły badania na osobach skażonych pyłem ze ZU, pobranym z oddechem.
Fakt: Badania były, ale metodami i sprzętem niezdolnymi określić dawki ZU. Mierzyły one całkowity uran, a nie ZU. Organizm człowieka zawiera naturalny uran z otoczenia.
ZU zawsze jest wymieszany z uranem z tła, więc należy mierzyć  ZU w stosunku do uranu naturalnego. Robi się to analizą zawartości poszczególnych izotopów uranu, co najmniej uranu 238 i 235. Wskazane jest również określenie zawartości uranu 236, który nie występuje w przyrodzie w stanie naturalnym. Stosunek wagowy uranu 238 do uranu 235 równy 137.9 wskazuje na uran naturalny. Stosunek powyżej 140 jest nieomylnym znakiem, że mamy do czynienia z ZU. By określić, jak długo uran jest w organizmie, bardzo istotne jest ustalenie, czy mamy uran zubożony, wzbogacony, czy naturalny. Jeśli ZU lub wzbogacony uran zostanie stwierdzony w organizmie, badacze mogą postulować, że napromieniowuje wewnętrznie od czasu skażenia.
Pomiar całkowitej zawartości uranu nie jest miarodajny. Większość ludzi ma w organizmie uran i spożywa go z wodą i żywnością oraz codziennie wydala. Amerykański program badał żołnierzy z odłamkami z broni ZU, zamiast określić dawki i skutki pyłu ze ZU, pobranego w trakcie oddychania.
Światowa Organizacja Zdrowia nie przetestowała próbek tkanki ludzkiej czy wydalin, tylko próbki z miejsc użycia broni ZU. Badania kanadyjskie i belgijskie zastosowały sprzęt niezdolny do wykrycia uranu 235.
Mit 5: Stosuje się za mało uranu, by stwarzał zagrożenie i trzeba było go badać.
Fakt: Ilość zubożonego uranu z broni, pozostawionego na pobojowiskach wojny w Iraku i Kuwejcie w 1991 roku szacuje się na 300 do 800 ton. Dr Doug Rokke, ekspert w dziedzinie broni ZU i były fizyk w armii USA oszacował, że 120 do 480 milionów gramów ZU zamieniłoby się w pyły lotne, jeśli spaliłoby się 40% metalu ZU w użytej broni.
Te dane należy porównać z dopuszczalnymi emisjami radioaktywności w USA. Zakład firmy National Lead Industry (Colonie, stan Nowy Jork) zamknięto za pogwałcenie nakazu sądu stanowego, który dopuścił emisje radioaktywności w wysokości równoważnej do 387 gram metalu ZU miesięcznie. Zakład zamknięto czasowo w lutym 1980 roku za przekroczenie nałożonego limitu, a w 1983 roku – na stałe. Teren odkażono. Raport stwierdza, że gleba w obrębie 53 z pobliskich 56 nieruchomości przekraczała dopuszczalne limity promieniowania i trzeba było ją usunąć na składowisko odpadów nuklearnych o niskim natężeniu. Koszty oczyszania wyniosły łącznie 100 milionów USD. Koszt na metr sześcienny usuniętej gleby: 1000 USD.
W USA, ZU musi być utylizowany w obiektach z licencją na materiały radioaktywne. Wojsko też ma przepisy odnośnie emisji radioaktywności przy składowaniu i używaniu broni ZU. W praktyce jednak nie stosuje się jakichkolwiek zabezpieczeń i nie ma żadnych reguł na oczyszczanie po wystrzeleniu pocisku uranowego. Zagrożenie wzrasta w przypadku, gdy uran zamienia się w pył lotny.
Podczas wojny nad Zatoką Perską w 1991 roku, wystrzelono ponad 100 tysięcy pocisków ZU. Ponad 30 tysięcy wystrzeliły siły NATO podczas konfliktu kosowskiego w 1999 roku, przeważnie z amerykańskiego samolotu A-10, „zabijaki czołgów”. Około 10 tysięcy pocisków użyto w działaniach wokół Sarajewa, podczas końcowych działań sił sprzymierzonych w Bośni.
Mit 6: Napromieniowanie dawkami o małym natężeniu, jak np. z pyłu ZU, nie pociąga poważnych skutków
Fakt: Skutki wewnętrznego skażenia uranem są dobrze udokumetowane. Zobacz FUndamenty poniżej, a po angielsku – artykuł przeglądowy literatury naukowej ostatnich 20 lat o skutkach wewnętrznego napromieniowania uranem na zdrowie:
Dr Asaf Durakovic “Medical Effects of Internal Contamination with Uranium” CMJ 1999, Vol 40, No 1, http://www.umrc.net/downloads/medical_effects_cmj.pdf
Do poważnych skutków długoterminowych zaliczamy:
•    uszkodzony system samoobrony,
•    choroby przemiany materii, układu oddechowego i nerek
•    nowotwory, białaczka i rak.
Badania przeprowadzone przez dra Livengooda w 1998 roku wykazały, że skażenie ZU przekształca komórki tkanki kostnej w rakotwórcze.
Mit 7: Pył uranowy szybko rozprasza się i nie wędruje daleko od miejsca wybuchu broni
Fakt: Im mniejsza drobinka uranu, tym większe stwarza ryzyko. Drobinki mniejsze niż 5 mikronów przedostają się przy oddychaniu do płuc, gdzie osadzają się na lata. Jedno badanie znalazło pyły ZU 42 km od źródła. Podejrzewa się jednak, że mogą przemieszczać się o wiele dalej.

Mit 8: Po badaniach diagnostycznych na obecność nienaturalnego uranu w organizmie, leczenie jest łatwiejsze, a wyleczenie gwarantowane.
Fakt: Nie ma leczenia na wewnętrzne skażenie uranem. Kliniczne badania po stwierdzeniu obecności uranu mają cel pogłębiania nauki, a nie leczenia. Jednak badania chromozomów, tkanki płucnej i kostnej oraz nano-fotografia produkują dowody dla osób poszkodowanych, które pragną wystąpić na drogę sądową o odszkodowanie.
Nie ma bezpiecznego leczenia skażenia uranem od wewnątrz. 24 do 48 godz. po wystawieniu na skażenie, przemywanie płuc może usunąć część  skażenia. Nie jest ono jednak usuwalne po osadzeniu się w głębiej w płucach, węzłach limfatycznych, krwi i kościach.
Chelatyzacja metalami ciężkimi jest niebezpieczna i może spowodować koncentrację lub przspieszyć działanie uranu oraz aktywować inne toksynyobecne we krwi poszkodowanego.
Leczenie preparatami z alg, np. Spiroliną, nie ma zastosowania w przypadku wewnętrznego skażenia uranem przez oddychanie. Spirolinę zażywa się doustnie, celem przyspieszenia usuwania uranu pobranego przez usta i zapobiegania jego przenikaniu do krwi. Spirolina nie jest w stanie usunąć uranu z krwi.

Mit 9: Wszelkie badania są bardzo drogie.
Fakt: Wielu niezależnych badaczy i grup działa w oparciu o dotacje i dary od osób i organizacji dobroczynnych. Nie liczą więc za własną pracę, często nawet nie za wydatki takie jak koszty podróży. Natomiast koszty laboratoryjne są nieuniknione, ponieważ prace wykonują (według specyfikacji zleconych przez niezależnych) wyspecjalizowane placówki z bardzo drogim sprzętem i procedurami.
Wskutek relacji cenowych, badania przez specjalistów kanadyjskich są tańsze w porównaniu z zachodnioeuropejskimi i amerykańskimi.

Mit 10: Władze polskie zorganizują właściwe badania i leczenie za darmo, ponieważ wysłały wojsko w rejony skażone i wzięły tym samym odpowiedzialność na siebie.
Fakt: Nawet gdyby rząd polski chciał postąpić właściwie, nie dopuszczą to tego sojusznicy w NATO, którzy spowodowali skażenie i zwodzą poszkodowanych wśród swych wojsk.
Gdy polski rząd zorientuje się, że poszkodowani Polacy domagają się diagnozy, leczenia i rekompensat, zainicjuje ściśle nadzorowane i sterowane kampanie informacyjne i testy dla poszkodowanych, by ich odciągnąć od niezależnych specjalistów.

© 2004 Piotr Bein

…………………….

Kwestionariusz prawdopodobieństwa skażenia i samooceny stanu zdrowia

dla podejrzewających skażenie wewnętrzne uranem

na podstawie http://www.umrc.net © UMRC (z angielskiego tłumaczył i zmodyfikował © 2004 Piotr Bein)

Kwestionariusz stanowi wstępne narzędzie samooceny dla osób, które podejrzewają, że mogły zostać skażone uranem w wyniku wystawienia na bezpośrednie lub pośrednie działanie broni zbudowanej ze stopów uranu. Niektórzy podejrzewają skażenie swego organizmu z powodu zaangażowania w wydobyciu i wzbogacaniu rudy uranowej, wytwórczości, przemyśle lub innych zawodach stosujących uran w rozmaitej postaci.

UWAGA: Samoocena nie zastępuje badań laboratoryjnych na potwierdzenie skażenia, ani po-diagnostycznej analizy medycznej.

UMRC sporządził kwestionariusz z myślą o ludności cywilnej, pracownikach organizacji pomocy oraz wojskowych, mieszkających lub przebywających na terenach podejrzewanych o skażenie bronią zawierającą uran, lub po służbie tamże. Kwestionariusz również stosuje się w przpadku skażenia uranowego w Polsce z baz USA, NATO lub z produkcji broni uranowej i części ze stopów uranu, włącznie z zastosowaniami cywilnymi.

Procedura jest jednakowa dla osoby:

• występującej bezpośrednio;
• reprezentowanej przez wypełniającego kwestionariusz;
• anonimowej.

Osoby preferujące anonimowość mogą podać nazwisko i adres zastępczy, ale umożliwiający kontakt w załatwianiu spraw przez Wydział U.

Wydział U wymaga danych osobistych również dla kontroli członkowstwa. Specjaliści współpracujący z Wydziałem U mogą wymagać rzeczywiste dane osobiste, ale zgodnie z etyką kliniczną i lekarską.

1. Jeżeli…

• mieszkasz, pracujesz, służysz lub odwiedzasz i podróżujesz w miejscach zbombardowanych z powietrza, artylerii, czołgów lub innych pojazdów bojowych,
• albo w miejscach pobojowisk walk artyleryjskich lub czołgowych,
• albo w miejscach baz i poligonów wojsk lądowych, lotniczych lub marynarki wojennej, gdzie ćwiczą bronią,

— wypełnij część A. To samo w przypadku osoby, w imieniu której występujesz.

2. Odznacz w części B to, co dotyczy Ciebie lub osoby, którą reprezentujesz.

3. Jeżeli odpowiedziałeś „tak” na co najmniej jedno pytanie w Części B, wypełnij  Część C.

4. W przypadkach objawów skażenia zaleca się bezzwłoczną poradę u lekarza doświadczonego w wewnętrznym skażeniu izotopami uranu.

5. Dalsze postępowanie poszkodowanego wymaga uprzedniego potwierdzenia skażenia organizmu uranem nienaturalnym. Służą temu badania przeglądowe – testy na obecność nienaturalnych izotopów uranu w organizmie. Celowość udziału potencjalnie poszkodowanych osób w badaniu przeglądowym jest ich decyzją osobistą.

Osoba może skontaktować się bezpośrednio ze specjalistami, albo z Wydziałem U, celem zaaranżowania niezależnej diagnozy i oceny przez  specjalistów zagranicznych. Wydział U oferuje odpłatne usługi tłumaczenia korespondencji i dokumetów oraz załatwianie kontaktów ze specjalistami odpowiednimi dla indywidualnej sytuacji.

Część A — informacje osobiste

Wydział U oraz współpracowników obowiązują zasady tajności informacji osobistych.

Nazwisko i imię osoby potencjalnie poszkodowanej lub reprezentatnta w przypadkach anonimowych:
Wiek osoby potencjalnie poszkodowanej:

Adres zamieszkania
Miejscowość:
Ulica, numer domu lub mieszkania:
Państwo:
Kod pocztowy:
Telefon:
Faks:
E-mail:

Adres kontaktowy, jeśli inny niż powyżej
Nazwisko i imię:
Miejscowość:
Ulica, numer domu lub mieszkania:
Państwo:
Kod pocztowy:
Telefon:
Faks:

Część B — Sytuacje niebezpieczne (zaznacz, które dotyczą Ciebie)

• Przebywanie (nawet tylko na krótkiej wizycie) w odległości do 100 km od rejonów, lub obiektów takich jak pojazdy wojskowe, zbombardowanych w ostatnich wojnach.
• Przebywanie w odległości do kilkuset km licząc z wiatrerm od ww. miejsc w rejonach nawiedzanych przez częste wiatry, burze piaskowe itp.
• Powyższe sytuacje w odniesieniu do pożarów, eksplozji itp. wypadków obiektów i pojazdów wojskowych, jednostek pływających łącznie z łodziami podwodnymi oraz lotnisk i samolotów wojskowych i cywilnych.
• Jw. w odniesieniu do miejsc magazynowania, konserwacji, czyszenia lub reperacji sprzętu wojskowego przed lub po walkach oraz miejsc zbiorczych i przechowywania zniszczonego sprzętu wojskowego i niewypałów.
• Obecność w miejscach transportu, tranzytu i przebywania personelu wojskowego, włącznie z miejscami pomocy rannym, podczas lub po działaniach wojennych.
• Obecność w miejscach procedur związanych z odzieżą, przedmiotami osobistymi lub sprzętem osób obecnych w ww. sytuacjach potencjalnego skażenia (np. czyszczenie odzieży, recykling materiałów).
• Obecność w miejscach, gdzie są objawy wewnętrznego skażenia promieniotwórczego. To dotyczy kadr medycznych, pracowników odbudowy, członków misji pomocy i zespołów badawczych, ekip odminowywaczy itp. oraz osób, które czyszczą, konserwują oraz pilnują pojazdów i sprzętu używanego przez te grupy zawodowe.
• Oglądanie i przeszukiwanie miejsc, pojazdów, sprzętu, budynków, jaskiń, bunkrów itp. po walkach oraz przechowywanie, dystrybucja i stosowanie materiałów odzyskanych z wyżej wymienionych.
• Ratowanie i poszukiwanie osób i zwłok po działaniach wojennych oraz przygotowanie ciał do pochówku, przeszukiwanie ciał celem identyfikacji i przewóz tych ciał i osób.
• Kontakt z dziećmi, które bawią się w kraterach, zbombardowanych budynkach, na placach odbudowy zniszczeń wojennych lub przedmiotami odzyskanymi z miejsc bombardowań.
• Kontakt osobisty z członkami rodziny lub jakimikolwiek osobami, które były w co najmniej jednej z ww. sytuacji.

Dodatkowo dla wojskowych:

• Przebywanie na poligonach.
• Praca techników przy konserwacji i naprawach przeciwwag ze ZU w samolotach.

Część C — Objawy skażenia wewnętrznego

Na ich podstawie osoba rozstrzyga, czy powinna szukać dalszej pomocy soecjalistów.

Ja, któryś z członków mojej rodziny albo oni wszyscy lub moi sąsiedzi odpowiedzieli „tak” na co najmniej jedno pytanie powyżej.

Jeśli odpowiedziałeś „tak” i ponadto występują co najmniej trzy objawy spośród poniższych, to możesz mieć nadmierne skażenie radioizotopami wyzwolonymi z broni zbudowanej ze stopów uranu.

C-I    Po bombardowaniach, w przeciągu kilku minut lub dni od czasu  wystawieniu na skażenie
1 Krwawienie lub wyciek z nosa.
2 Podrażnienie i kłucie w gardle, kanalach nosowych i ustach
3 Podrażniona i paląca skóra i / lub oczy.
4 Paląca skóra i  / lub oczy przy pomoczeniu.
5 Suchy kaszel z górnej części dróg oddechowych.
6 Objawy podobne do grypy i przeziębienia, ale trwające tygodniami.
Ilość objawów      /6

C-II     Po dłuższym czasie niż w C-I, w skażonych miejscach
1 Niezwykłe strudzenie, zmęczenie, słabość (obezwładniające zmęczenie)
2 Powracające gorączki
3 Pocenie się w nocy
4 Bóle głowy
5 Powtarzający się lub stały ból w stawach
6 Powtarzający się ból w nerwach, mięśniach i miękkiej tkance
7 Krótkotrwała utrata pamięci, zmieniająca się pojemność pamięci
8 Niejasność umysłu i dezorientacja
9 Przygnębienie i utrata inicjatywy
10 Ból w piersi
11 Chroniczne przeziębienie lub grypa, wraz z objawami w układzie oddychania
12 Astma, chroniczny bronchitis
13 Częsty lub trwały bezprodyktywny, suchy kaszel
14 Ból w szyi, podstawie czaszki, części szyjnej kręgosłupa
15 Ból w krzyżu i nerkach
16 Parzące wrażenie w czasie oddawania moczu i wytrysku nasienia
17 Niewytłumaczony ból brzucha i / lub dolegliwości układu trawienia
Ilość objawów      /17

C-III    Chroniczne lub postępujące objawy i oznaki
1 Chroniczne, postępujące i powracające objawy wymienione w III-2
2 Postępujący ból i dolegliwości nerek
3 Niedowład seksualny
4 Poronienia
5 Zniekształcone noworodki
6 Niemowlęta chore bez przyczyny, słabe i letargiczne
7 Wzrasta ilość poblemów ze zdrowiem w rodzinie lub okolicznej społeczności
8 Wygląda, jakby ludzie nigdy nie mogli wyzdrowieć – postępujące i powtarzające się przypadki słabego zdrowia; pokonane systemy obrony immunologicznej.
Ilość objawów      /8

Łączna ilość objawów:
Jeśli dotarłeś do tego punktu i są łącznie co najmniej trzy objawy, osoba może być nadmierne skażona radioizotopami uranu. W takich przypadkach zaleca się bezzwłoczną poradę u lekarza doświadczonego w wewnętrznym skażeniu izotopami uranu.

Jeśli będzie zainteresowanie, Wydział U otworzy dalsze usługi pośrednicze dla poszkodowanych.

Choroby spowodowane pyłem uranowym

Skutki biologiczne radioaktywności i objawy skażenia uranem z broni

Wpływ uranu na zdrowie i objawy zależą od ilości pobranego pyłu do organizmu, częstotliwości i długości wystawienia na skażenie.

Do około roku po skażeniu,
•    dużymi dawkami
– ostre niedomogi oddychania i nerek,
– zatrucie, zapaść i śmierć.
(Wrażliwe osoby mogą mieć te objawy przy mniejszych dawkach.)

•    mniejsze dawki
utrata włosów,
zmniejszona regeneracja skóry i paznokci,
osłabienie fizyczne, zmęczenie,
objawy grypopodobne,
rozwolnienie,
uszkodzenia immunologiczne i nerwowe.

Ponad rok po skażeniu,
•    dawkami średnimi do dużych mogą wystąpić:
– najpierw szybkie, potem wolniejsze przypadki raka (włącznie z białaczką),
– zwyrodnienia i zniekształcenia noworodków napromieniowanych uranem obecnym w organizmie matki.
•    mniejsze dawki powodują:
– złożone skutki fizyczne i umysłowe,
– osłabienie nerwowe.

Znane choroby spowodowane pyłem uranu wewnątrz organizmu

http://www.xs4all.nl/~stgvisie/VISIE/du-diagnosis.html
(tłumaczył © Piotr Bein)

Ogólne

• Atak serca
• Bezsenność
• Bezwiedne ruchy
• Białaczka
• Brak tchu
• Bóle głowy
• Ból mięśni
• Ból w stawach i nogach
• Chroniczna białaczka myeloidalna
• Chroniczne rozstroje nerek i wątroby
• Chroniczne zakażenia systemu oddechowego
• Chroniczne zmęczenie
• Częste oddawanie moczu
• Krew w stolcu
• Limfoma Hodgkina
• Limfoma
• Limfoma nie-Hodgkina i inne złośliwości
• Mała pojemność płuc
• Myeloma
• Niedomogi nerek
• Nienormalne wytwarzanie nasienia; zawiera aminę i zasadę amonową
• Niezdolność chodzenia
• Niskie nasycenie krwi tlenem (HbO2)
• Nowotwory na mózgu
• Ogólne zmęczenie
• Ostre objawy autoimmunologiczne (zapaść płuc, wątroby, i nerek)
• Ostra białaczka (śmierć w ciągu dni lub tygodni)
• Ostre zakłócenie systemu immunologicznego
• Ostre zakłócenie zdolności oddychania
• Palące nasienie
• Palące wrażenia
• Plamy na skórze
• Problemy z trawieniem
• Rak gruczołowy
• Rak kości
• Rak limfatyczny
• Rak okrężnicy
• Rak płuc
• Rak skóry
• Rak tarczycy
• Rak trzustki
• Rak wątroby
• Rozwolnienie
• Schorzenia systemu oddychania
• Syndrom afgański
• Syndrom bałkański
• Syndrom wojny nad Zatoką Perską
• Uszkodzenie skóry: gruczoły potne zablokowane uwięzionym pyłem uranowym
• Utrata odporności i ogólne zakażenia
• Utrata pamięci
• Wielokrotna myeloma
• Wysokie ciśnienie
• Zakażenia skóry
• Zesztywnienie palców

Dzieci

• Astma
• Bóle głowy
• Białaczka
• Choroba nerek
• Defekty przewodów nerwowych
• Dyspraxia
• Głuchota
• Limfoma
• Paraliż pęcherza moczowego i zwieracza
• Pełny zakres znanych i nieznanych zniekształceń wrodzonych
• Poronienie
• Ślepota
• Zaburzenia oddychania
• Zaburzenia pokarmowe
• Zniekształcenia nóg, ramion, palców u nóg i rąk

Kobiety

• Ból brzucha
  Bóle głowy
  Ból miesiączkowy
  Bóle stawów
  Mdłości
  Niemożność utrzymania moczu lub stolca
  Paraliż układu trawienia
  Poronienia
  Problemy z tarczycą
  Rak jajników
  Rak macicy
  Rak piersi
  Rak piersi w bardzo młodym wieku
  Rak płuc w młodym wieku, mimo że nie pali
  Rak szyjki macicy

Mężczyźni

• Artretyzm
• Bóle w biodrach i nogach
• Bóle stawów
• Ból żołądka
• Chroniczna białaczka myeloidalna
• Limfoma
• Niezdolność chodzenia
• (Ostry) ból głowy
• Ostra  białaczka myeloidalna
• Pękające pęcherze na skórze
• Problemy z oddychaniem
• Rak jąder
• Rak płuc w młodym wieku
• Rak skóry
• Samobójstwo
• Uczulenie na chemikalia
• Unikanie ludzi
• Zaburzenia żołądka i jelit

Oficjalne diagnozy agencji rządowych

• PTSD (Post Traumatic Stress Syndrome), syndrom stresu po traumie
• Oszustwo
• Stres
• Symulacja

…………………………

Skutki biologiczne radioaktywności

Źródło: Rosalie Bertell, wstęp do części I i zestawienie w książce pt. „No Immediate Danger, Prognosis for a Radioactive Earth”, The Book Publishing Company, Summertown, Tennessee 38483, ISBN 0-913990-25-2, http://www.ratical.org/radiation/NRBE/NRadBioEffects.html
tłumaczył © Piotr Bein

Przyszłość ludzkości jest obecna w organizmach żyjących obecnie ludzi, roślin i zwierząt – w całej biosferze brzemiennej w zarodki.
Ten żyjący biosystem, którego tak często niedoceniamy, osiągnął powoli stosunkowo trwałą dynamiczną równowagę, z przewidywalnymi współdziałaniami roślin ze zwierzętami, drobnoustrojów z większymi organizmami, zanieczyszczenia środowiska ze zdrowiem człowieka. Zmiany w środowisku naturalnym zakłócają tę równowagę w dwojaki sposób:

• zmieniają misternie rozwinięty materiał zarodowy, uszkadzając go na chybił trafił,
• przemieniają środowisko, tj. pokarm, klimat, otoczenie, do którego zarodki i organizmy są przystosowane, stwarzając trudne, jeśli nie niemożliwe, warunki dla przyszłych pokoleń.

Choć nie brak w przyrodzie przykładów niedostosowania się i wyginięcia gatunku, skupiam się na zalążku ludzkim – nasieniu i jaju – oraz na wpływie na niego i na środowisko człowieka, zależnie od rosnącego poziomu promieniowania jonizującego w otoczeniu. Wzrost zastosowań materiałów promieniotwórczych, który wynika bezpośrednio z bieżącej polityki wojskowej i energetycznej w krajach rozwiniętych, jest okazją do oceny priorytetów nadanych w tych państwach zdrowiu i pomyślności poszczególnych obywateli oraz do oceny zrozumienia przez rząd konfliktu: przeżycie narodu a jednostki.
Pierwszą oznaką zasadniczych priorytetów narodowych jest precyzja (lub jej brak), z jaką przewiduje się skutki dla zdrowia oraz sumienność, z jaką przeprowadza się kontrole i sprawdza przewidywania względem rzeczywistości. Wnioski z kontroli powinny być relacjonowane osobie lub osobom potencjalnie poszkodowanym. Z nimi należy konsultować przygotowywania zmian polityki celem zapobiegania nieprzewidzianym problemom. W takim idealnym systemie instynkt samozachowawczy i własne dobro tych osób dostarczyłyby rządowi rzeczywistą informację odnośnie akceptowania polityki państwa. Łączne doświadczenia rządzących i rządzonych stworzyłyby zgodę na temat kierunków przyszłych działań.

Prawdopodobne skutki napromieniowania

Dawka w remach
 (całe ciało): Ponad 1000
Skutki natychmiastowe: Natychmiastowa śmierć, 
„upieczony mózg”.

Dawka w remach
 (całe ciało): 600-1000
Skutki natychmiastowe: Słabość, mdłości, wymioty i rozwolnienie, po czym pozorna poprawa. Po kilku dniach – gorączka, rozwolnienie, krwawienie z jelit, krwotok z krtani, tchawicy, oskrzeli lub płuc, wymioty krwią i krew w moczu.
Skutki opóźnione: Śmierć w ciągu ok. 10 dni. Sekcje zwłok wykazują zniszczenia tkanek krwiotwórczych (w tym szpiku kostnego, węzłów chłonnych i śledziony), napęcznienie i degeneracja komórek nabłonka w jelitach, narządach rozrodczych i gruczołach wydzielania wewnętrznego.

Dawka w remach
 (całe ciało): 250-600
Skutki natychmiastowe: Mdłości, wymioty i rozwolnienie, utrata włosów, osłabienie, złe samopoczucie, wymioty krwią, krew w kale lub moczu, krwawienie z nosa, krwawienie z dziąseł i genitalii, krwawienie podskórne, gorączka, zapalenie gardła i żołądka oraz anomalne miesiączkowanie. Wyraźne zniszczenie szpiku kostnego, węzłów chłonnych i śledziony powoduje zmniejszenie ilości ciałek krwi, szczególnie granulocytów i trombocytów.
Skutki opóźnione: Zanik gruczołów wydzielania wewnętrznego wskutek promieniowania, włącznie z przysadkowym, tarczycowym i nadnerczowym. 
3 – 5 tygodni po napromieniowaniu, na skutek m.in. niedoboru leukocytów, do 50 % wzrasta śmiertelność.
Przeżywający dostają bliznowców, zaburzeń wzroku, nienormalności krwi (dyscrasis), złośliwych nowotworów i zaburzeń psychiczno-neurologicznych.

Dawka w remach
 (całe ciało): 150-250
Skutki natychmiastowe: Mdłości i wymioty 1. dnia. Rozwolnienie i możliwe oparzenia skóry. Potem pozorna poprawa w ciągu 2 tygodni. Poronienia, śmierć zarodka lub płodu.
Skutki opóźnione: Objawy złego samopoczucia (j.w.). Osoby o złym zdrowiu przed napromieniowaniem lub te z poważnym uprzednim zapaleniem mogą nie przeżyć.
Zdrowi dorośli powracają do stanu normalnego po ok. 3 miesiącach, ale mogą mieć trwale uszkodzone zdrowie, dostać raka lub niezłośliwych nowotworów i żyć krócej. Skutki genetyczne i uszkodzenia zarodka lub płodu.

Dawka w remach
 (całe ciało): 50-150
Skutki natychmiastowe: Ostra choroba popromienna i oparzenia, ale lżejsze niż przy większej dawce. Poronienia, narodziny martwych płodów.
Skutki opóźnione: Mniej ostre uszkodzenia tkanki. Zmniejszenie ilości limfocytów i neutrofilów tymczasowo pozostawia osobnika bardzo podatnym na zakażenie. Możliwe uszkodzenia genetyczne w potomstwie, łagodne lub złośliwe nowotwory, przedwczesne starzenie się, skrócone życie. Skutki genetyczne i uszkodzenia zarodka lub płodu.

Dawka w remach
 (całe ciało): 10-50
Skutki przejściowe w limfocytach i neutrofilach. Przedwczesne starzenie się, skutki genetyczne i niewielkie ryzyko wystąpienia nowotworów.

Dawka w remach
 (całe ciało): 0-10
Przedwczesne starzenie się, łagodne mutacje w potomstwie, niewielkie ryzyko wystąpienia nowotworów. Skutki genetyczne, uszkodzenia zarodka lub płodu.

†††††††††††††††††††††††††††††

O Gospodarzu

Interes osobisty

Korzystając z Wydziału U, pomagasz Piotrowi Beinowi i innym osobom wyalienowanym z rynku pracy. Dr Bein nie jest powiązany z żadną stroną broni uranowej w sposób przysparzający korzyści materialnych czy osobistych. Należy do niezależnych, podobnie jak naukowcy przeciw broni uranowej. Nie reprezentuje żadnej organizacji ani agendy, tylko siebie samego, własne wartości i normy moralne. Dotychczasową działalność opłacił, jak wielu innych jemu podobnych, utratą pracy, nękaniem przez służby specjalne i wyrzeczeniami w życiu osobistym. Wszystkie dotychczasowe publikacje i działalność na temat broni uranowej wykonał w czynie społecznym.

Próby szkalowania dra Beina i jego działalności należy przyjąć jako desperanckie zagrywki kompleksu wojskowo-rządowo-przemysłowo-medialnego, który został przyparty do muru za rozprzestrzenianie i stosowanie nieludzkiej, nielegalnej broni oraz kłamanie o jej prawdziwych skutkach.

Doświadczenie

Dr Piotr Bein nie jest lekarzem ani badaczem medycyny. Dlatego w Wydziale U powołuje się na niezależne autorytety. Ma osobiste kontakty i współpracuje z wieloma czołowymi specjalistami. Bez tych powiązań, Wydział U nie byłyby skuteczny.

Dr Bein jest z wykształcenia i ponad 30-letniej praktyki zawodowej, inżynierem budownictwa i planistą. Ma szereg osiągnięć w firmach doradczych oraz w rządach federalnym i prowincjonalnym w Kanadzie, co można sprawdzić wyszukując na Internecie pod hasłem „Peter Bein”. Opublikował ponad 50 fachowych referatów oraz szereg raportów w dziedzinach inżynierii, planowania transportu i komunikacji, analizy ryzyka oraz ekologii – parę na poziomie światowym. Jest członkiem Instytutu Badań Zagrożeń przy Uniwersytecie Waterloo w Kanadzie oraz Europejskiego Komitetu Ryzyka Radiologicznego.

Od czasu napadu NATO na Jugosławię w 1999 r. dr Bein napisał dwie książki:

• NATO na Bałkanach uważaną za najbardziej wyczerpującą na ten temat w języku polskim (wczesny szkic  http://www.gavagai.pl/nato/ )
• polityczny dziennik podróży To Serbia via Poland

Założył witrynę http://www.du-watch.org, poświęconą demaskowaniu propagandy za bronią uranową. Współzałożył i opiekował się do 2004 r. anglojęzyczną grupą dyskusyjną du-watch@yahoogroups.com, gdzie pisał przyczynki na aktualne tematy.

Archiwa du-watch można podejrzeć bez zapisywania się, wchodząc tu i wybierając guzik na dole w środkowej kolumnie. Do grupy można zapisać się, posyłając pustą wiadomość do du-watch-subscribe@yahoogroups.com

Publikacje

Prace demaskatorskie dra Beina nt. propagandy o broni uranowej przetłumaczono na wiele języków. Jego artykuły i referaty zamieszczono na witrynach poza www.du-watch.org, takich jak Antiwar.com, Balkan Peace, Attac.dk, Serbian Unity Congress, UraniumWeaponsConference.de oraz w zbiorach materiałów naukowych. Do prac najczęściej cytowanych w języku angielskim należą:

• Piotr Bein, Dirty Uranium Weapons Cover-ups w: Christian Scherrer (editor) „Iraq: Silent Death. The Use of Horrific Uranium Weapons” Moers : Institute for Research on Ethnicity and Conflict Resolution 2009, ISBN 978-3-932446-33-7
• Piotr Bein, Uranium Weapons Cover-ups in Our Midst, międzynarodowa konferencja „World Uranium Weapons Conference”, Hamburg, 16-19 październik 2003 roku, wersja pokonferencyjna z 1 listopada 2003
• Piotr Bein i Kaeren Parker, Uranium Weapons Cover-ups – a Crime against Humankind, referat ze stycznia 2003 roku, do monografii pt. „Politics and Environmental Policy in the 21st Century”, Wydział Nauk Politycznych, Uniwersytet Belgradzki
• Piotr Bein i Predrag Zorić, Propaganda for Depleted Uranium – a Crime against Humankind, międzynarodowa konferencja „Facts on Depleted Uranium” Praga, 24-25 listopad 2001
• Piotr Bein, NATO (Mis)Information to the Public: Why We Must Not Trust NATO on DU, CADU międzynarodowa konferencja „International Conference Against Uranium Weapons”, Manchester, 4-5 listopad 2000

Inne pozycje w jęz. angielskim

• International Physicians Against DU, 28.2.2001
• Mad Cows to fight DU, 26.2.2001
• DU: New NATO Members, 21.2.2001
• For Every DU, There is a Lid, 18.2.2001
• DU: From The Other Europe, 12.2.2001
• Smoke, Mirrors and Ghosts from Switzerland, 10.2.2001
• From Alpha to Z Net, With BAS In Between, 8.2.2001
• Cancer: De(p)leted Case, 6.2.2001
• Credibility Lost, 8.2.2001
• Depleted Rationality, 4.2.2001
• To Government Standards , 4.2.2001
• DU Issue Management, 4.2.2001
• Depleted Intelligence of Depleted Uranium Apologists, 23.1.2001
• Del Ponte Needs to Learn How to Read, 23.1.2001
• DU Cover-up Saga, część I – III, 15 – 19.1.2001
• Psy-Ops and Depleted Uranium, 2.1.2001

Niektóre pozycje w jęz. polskim

Zielone Brygady (Kraków)

• nr 143, 147, 160, 166, 174: Wojenna historia zubożonego uranu
• nr 172: Zubożone myślenie, Co to jest WISE? Amerykańska ustawa o  ZU
• nr 159: Broń uranowa w Polsce?
• nr 156: Jakie skutki ma zubożony uran?

© 2010 Piotr Bein